24 april 2021 10:45
Guus van Holland
Wie Gijs Aartsen niet kent, moet eens op sportpark De Eikelhof gaan kijken – voor zover dat onder de huidige omstandigheden mogelijk is. Hij loopt er vast rond, als hij niet bezig is voor zijn échte (betaalde) werk: Organisatiemanager bij Bouwbedrijf Van Grootheest. Dan kijkt hij of alles in orde is op het park, maakt hij vast en zeker een praatje met de Buitenploeg of met anderen die zich inzetten voor VV Bennekom. Want veel praten doet hij graag.
Volgende maand wordt Gijs 61 jaar, dan is hij al bijna 50 jaar lid van de club. Eerst als voetballer, van de jeugdelftallen tot in het derde elftal. Totdat hij als 21-jarige moest stoppen wegens gescheurde kruisbanden. Vervolgens was hij tien jaar ‘passief vrijwilliger’, zoals hij het noemt. Toen jeugdleider van het elftalletje van zijn zoon Marco, samen met Geurt van Rennes. En zo vertelt de ras-Bennekommer aan een stuk door aan de telefoon, terwijl op de achtergrond zijn vrouw roept dat hij nooit thuis is. ‘Ja, ik ben weinig thuis. Bennekom is mijn dorp, Bennekom is mijn club. Ik hoor hier. Dat is zo. Daar kan ik ook niks aan doen.’
Voordat er wordt ingegrepen (‘ok Gijs, we weten genoeg.’) is hij al weer aan zijn volgende verhaal bezig over zijn werkzaamheden voor ‘zijn’ club. Over hoe het allemaal begon. Vijfentwintig jaar geleden, zittend aan de bar van De Stopper, samen met anderen koffie drinkend, kameraden die ‘maar bleven kankeren’ over het verval van de accommodatie. ‘Dan gaan we er wat aan doen jongens. Wie mee wil doen, helpt mee met de vernieuwingen’, riep hij spontaan. En zo werden de eerste ‘klusdagen’ georganiseerd. ‘Tegenwoordig zijn er wel honderd mensen aanwezig om te helpen, nog buiten de Buitenploeg. En dat allemaal zonder hulp of steun van de gemeente. We doen het allemaal zelf. Dat zegt toch veel over onze club.’
En dan doelt Gijs vooral op de inzet van de afgelopen tijd tijdens de Corona-crisis. ‘Net als andere verenigingen lag onze club op zijn reet. Maar juist omdat het sportpark gesloten was, konden we veel doen aan renovaties. We hebben de kantine aangepakt, de bestuurslounge en de BSO opgeruimd, containers leeggehaald, de keuken gepoetst. Je kunt het zo gek niet doen of Sjonnie Maasdam, Edwin Lek, ik en anderen zijn druk bezig geweest. Toen hebben we de voorzijde van de kantine opgepimpt, helemaal rood en wit geverfd, de kleedkamers een beurt gegeven. Zeker in overleg met de jongens van de Buitenploeg. Maar vooral Doen. En niet zitten wachten tot de crisis voorbij is.’
Gijs moet tijdens het gesprek weer eens worden afgeremd als zijn enthousiasme de overhand krijgt en hij over geld en investeringen begint. ‘Je hebt gelijk. Als ik over bedragen begin – dat doe ik graag - zijn er altijd mensen die er wat over moeten zeggen. Of ik praat mijn mond voorbij. Ik zie het zo: Nooit lenen, ik wil niet dat er straks als ik weg of dood ben wordt gezegd dat ik de club in schulden heb achtergelaten. Ik wil liever investeren en herinvesteren, zoals door de Fanshop met kleding, badlakens, baseballcaps, hoodies, en een marktkraam bij de ingang van het park. We willen netto-inkomsten, de Fanshop moet non-profit zijn. Oude spullen sturen we richting Afrika.’
Hij praat graag over standaardisering, kleding, kleedkamers, ballenhokken, aankondigingen op A-4 formaat op deuren en zo voort, ze moeten allemaal hetzelfde zijn. En dat is het nu ook. Dankzij al die mensen die achter de schermen hebben gewerkt. Ik kan we alle namen noemen, bijdragen van ouders en sponsoren, winkeliers uit het dorp en zo voort, maar dan doe ik weer anderen tekort.’
Op Bennekom TV legt Gijs een en ander bijna tot in detail uit. Zie Facebook, Instagram en de website.
En zo gaat Gijs alweer door. Over plannen, over de kantine, toch nog over geld, bijdragen van ouders en spelers, flyers, over de onmisbare Buitenploeg en meer. Over de geschiedenis en het archief van de club, waarvoor hij zijn zoon Marco (adviseur digitale ontwikkeling bij Regionaal Archief Rivierenland) en het Gemeentearchief Ede heeft laten inschakelen, zonder zich erbuiten te houden. Gijs Aartsen, de Bennekommer in hart en nieren, vertelt het graag en met trots. Hij beweegt zoals hij praat, altijd in de weer. Niets staat stil bij Gijs.
‘Die Corona heeft op veel gebieden de boel op slot gedaan’, besluit Gijs dan eindelijk. ‘Maar wij van Bennekom hebben er veel positiefs uitgehaald. Daar kunnen veel verenigingen jaloers op zijn.’
Gijs Aartsen introduceert zich als volgt op Linkedin: 'Organiseren is mij op mijn lijf geschreven. In mijn professionele loopbaan heb ik mij kunnen ontwikkelen tot filiaalmanager van een bekende supermarktketen. Optimale klantgerichtheid en een prettige onderlinge werksfeer zijn bepalend voor de uitstraling van de zaak. In de aansturing en begeleiding van een team medewerkers staat motiveren en stimuleren voorop, om zo samen toe te werken naar een goed resultaat. Ik ga graag uitdagingen aan. Kwaliteiten: analyserend vermogen, oplossingsgericht, direct en doelgericht, enthousiast en enthousiasmerend naar anderen toe, praktisch ingesteld, creatief in de bedrijfsvoering, mensenmens.'
Dat mag wel duidelijk zijn.
