19 juni 2021 21:30
Guus van Holland
Vanavond (zaterdag 19 juni 2021, om 6 uur) is Johannes (Joop) van Ekelenburg overleden. Joop was een zeer hoffelijke, humoristische penningmeester in de zeer bewogen dagen van VV Bennekom, bewogen omdat in zijn periode als penningmeester (1969-1974) voor het eerst aan prominente spelers (van de eerste-elftal-selectie) ‘onkosten’ werden vergoed. Mede omdat een toentertijd belangrijke sponsor wilde dat het eerste elftal van Bennekom zo hoog mogelijk voetbalde.
Van Ekelenburg maakte deel uit van het bestuur (G. Lieftink, E. Vriezen, H. Henzen en anderen) dat alles op zo correct mogelijke manier probeerde te verantwoorden tegenover alle leden van de vereniging. En dat deed hij naar eer en geweten.
Joop, zoals veel oudere leden hem hebben gekend, was een man met wie je kon praten. Hij wist wat er binnen de vereniging speelde. En hij deed zijn best om iedereen (sponsors, spelers, bestuursleden en clubleden) te vriend te houden – zo eerlijk mogelijk. In een later stadium werd hij betrokken bij de vereniging om contributies en mutaties van het ledenbestand naar eer en geweten te registeren.
Alleen al vanwege zijn werkzaamheden voor de club werd hij onderscheiden als lid van verdienste. Dat certificaat hangt nog steeds in de bestuurskamer van de Stopper, de Ome Arend Lounge!
Joop van Ekelenburg verloor vijf jaar geleden zijn vrouw Maria. Vorige maand brak hij zijn heup, thuis in zijn woning aan de Molenkamp. In het instituut ONO (Oranje Nassau Oord) kon hij herstellen. Maar dat ging hem niet gemakkelijk af. Volgens zijn kleinzoon Wouter ging het ‘steeds slechter met hem’. Wouter zei zaterdagavond: ‘Ik heb vrijdagavond al afscheid van hem genomen. Ik zag dat hij geen zin meer had om ten leven. Het was op. De leeftijd en de omstandigheden waarin hij verkeerde, zeggen genoeg. Hij is naar zijn huis overgebracht, waar we met onze familie zijn uitvaart hebben besproken.’
Vorig jaar werd door zijn zoon Johan en kleinzoon Wouter een poging ondernomen om Joop nog een keer zijn oude geliefde club (het opgeknapte clubhuis) te laten bezoeken. Dat lukte ten dele. Joop bekeek vol bewondering artikelen en foto’s van vroegere tijden aan de muren van de kantine. Meer dan familie en voorzitter Jan Burggraaf waren er helaas door een misverstand geen oude bekenden aanwezig. Wij, de oudjes, hadden er graag bij willen zijn en planden daarom een volgende bijeenkomst met ‘oude Joop’.
Door omstandigheden is dat er nooit van gekomen. Hoewel velen verklaarden hem zeker nog eens te willen ontmoeten en te vragen hoe het vroeger was en ging. De laatste keer dat ik (bijvoorbeeld) hem zag, was tijdens de uitvaart van oud-bestuurslid Arend van den Heuvel. Joop vertelde toen aan Gert Hulstein en mij hoe het vroeger met betalingen ging en hoe hij daar een mouw aan paste – of gewoon dat niet kon.
Joop van Ekelenburg was een man van eer, zoals Herman Henzen, jarenlang onze secretaris. Hij was geen fanatieke supporter, hij deed waarvoor hij was gevraagd: de boekhouding bijhouden. Dat hij uiteindelijk door een generatiekloof (tussen handwerk en digitaal) de club verliet, heeft hem veel verdriet gedaan.
Joop van Ekelenburg wilde VV Bennekom helpen en deed dat vol overgave. Als ik bij hem aan de deur kwam omdat ik mijn onkostenvergoeding niet had gekregen, zei hij: ‘Ik doe wat mij opgedragen wordt. Ik luister en doe wat goed is voor de vereniging. Jammer voor jou, maar ik ben slechts een man die opdrachten uitvoert.’
Nooit kon ik kwaad op Joop worden. Hij was gewoon sympathiek, ogenschijnlijk eerlijk en vol van humor (met Vlaardingse tongval). Alles ten gunste van de vereniging. Hij wilde de club overeind houden. Naar eer en geweten.
PS Mede namens het bestuur condoleert de Mediacommissie de nabestaanden van Joop van Ekelenburg
